Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
assentire = consentir Verbo attivo INFINITIVO Presente
assentire = consente... assentiri Verbo deponente IMPERATIVO
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di assentire assentire = assentire: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
assentireconsentir
- Conjugación completa di assentiri assentire = assentiri: Verbo deponente IMPERATIVO
- Conjugación completa di assentire Forma deponente
IMPERATIVO significado
IMPERATIVO 
Presente
assentiīre
assentmĭnimmĭninmĭni
Futuro
consente
consintid

Conjugación de: assentio, assentis, assensi, assensum, assentire
conjugación: 4 - intransitivo - attiva
(Ita) = assentire,    assento assentii assentito,    intr.,
  
(eng) = assent,   

(esp) = condenscender,   

consentir, permitir,    autorizar,    acceder,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego assentio
tu assentis
ille assentit
nos assentīmus
vos assentītis
illi assentiunt
Yo consiento
Tu consientes
El/Ella/Eso consiente
Nosotros consentimos
Vosotros consentís
Ellos/Ellas/Esos consienten
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego assentiēbam
tu assentiēbas
ille assentiēbat
nos assentiebāmus
vos assentiebātis
illi assentiēbant
Yo consentía
Tu consentías
El/Ella/Eso consentía
Nosotros consentíamos
Vosotros consentíais
Ellos/Ellas/Esos consentían
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego assensi
tu assensisti
ille assensit
nos assensīmus
vos assensistis
illi assensērunt, assensere...
Yo consintí
Tu consentiste
El/Ella/Eso consintió
Nosotros consentimos
Vosotros consentisteis
Ellos/Ellas/Esos consintieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego assensi
tu assensisti
ille assensit
nos assensīmus
vos assensistis
illi assensērunt, assensere...
Yo he consentido
Tu has consentido
El/Ella/Eso ha consentido
Nosotros hemos consentido
Vosotros habéis consentido
Ellos/Ellas/Esos han consentido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego assensĕram
tu assensĕras
ille assensĕrat
nos assenserāmus
vos assenserātis
illi assensĕrant
Yo había consentido
Tu habías consentido
El/Ella/Eso había consentido
Nosotros habíamos consentido
Vosotros habíais consentido
Ellos/Ellas/Esos habían consentido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego assensi
tu assensisti
ille assensit
nos assensīmus
vos assensistis
illi assensērunt, assensere...
Yo hube consentido
Tu hubiste consentido
El/Ella/Eso hubo consentido
Nosotros hubimos consentido
Vosotros hubisteis consentido
Ellos/Ellas/Esos hubieron consentido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego assensĕram
tu assensĕras
ille assensĕrat
nos assenserāmus
vos assenserātis
illi assensĕrant
Yo había consentido
Tu habías consentido
El/Ella/Eso había consentido
Nosotros habíamos consentido
Vosotros habíais consentido
Ellos/Ellas/Esos habían consentido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego assentiam
tu assenties
ille assentiet
nos assentiēmus
vos assentiētis
illi assentient
Yo consentiré
Tu consentiras
El/Ella/Eso consentirá
Nosotros consentiremos
Vosotros consentireis
Ellos/Ellas/Esos consentirán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego assensĕro
tu assensĕris
ille assensĕrit
nos assenserĭmus
vos assenserĭtis
illi assensĕrint
Yo habré consentido
Tu habrás consentido
El/Ella/Eso habrá consentido
Nosotros habremos consentido
Vosotros habréis consentido
Ellos/Ellas/Esos habrán consentido
SUBJUNTIVE
Presente
ego assentiam
tu assentias
ille assentiat
nos assentiāmus
vos assentiātis
illi assentiant
Yo consienta
Tu consientas
El/Ella/Eso consienta
Nosotros consintamos
Vosotros consintáis
Ellos/Ellas/Esos consientan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego assentirem
tu assentires
ille assentiret
nos assentirēmus
vos assentirĕtis
illi assentirent
Yo consintiera
Tu consintieras
El/Ella/Eso consintiera
Nosotros consintiéramos
Vosotros consintierais
Ellos/Ellas/Esos consintieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego assensĕrim
tu assensĕris
ille assensĕrit
nos assenserĭmus
vos assenserĭtis
illi assensĕrint
Yo haya consentido
Tu hayas consentido
El/Ella/Eso haya consentido
Nosotros hayamos consentido
Vosotros hayáis consentido
Ellos/Ellas/Esos hayan consentido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego assensissem
tu assensisses
ille assensisset
nos assensissēmus
vos assensissētis
illi assensissent
Yo hubiera consentido
Tu hubieras consentido
El/Ella/Eso hubiera consentido
Nosotros hubiéramos consentido
Vosotros hubierais consentido
Ellos/Ellas/Esos hubieran consentido
POTENTIAL
Presente
ego assentirem
tu assentires
ille assentiret
nos assentirēmus
vos assentirĕtis
illi assentirent
Yo consentiría
Tu consentirías
El/Ella/Eso consentiría
Nosotros consentiríamos
Vosotros consentiríais
Ellos/Ellas/Esos consentirían
POTENTIAL
Pasado
ego assensissem
tu assensisses
ille assensisset
nos assensissēmus
vos assensissētis
illi assensissent
Yo habría consentido
Tu habrías consentido
El/Ella/Eso habría consentido
Nosotros habríamos consentido
Vosotros habríais consentido
Ellos/Ellas/Esos habrían consentido
IMPERATIVO 
Presente
assenti
assentite
Futuro
assentito
assentito
assentitote
assentiunto
consente
consintid

ve a consentir
vaya a consentir
id a consentir
vayan a consentir
INFINITIVO  
Presente
assentireconsentir
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
assensissehaber consentido
INFINITIVO  
Futuro
assensurum esse, assensuram esse, assensurum esse, assensuros esse, assensuras esse, assensura esse...ir a
GERUNDIO
assentiendi, assentiendo, assentiendum, assentiendo...de
a
para
por
SUPINO
assensum
PARTICIPLE significado
Presenteque consiente
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentientem
Voc.assentiens
Abl.assentiente, assentienti...
assentientes
assentientium
assentientibus
assentientes
assentientes
assentientibus
Feminina 
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentientem
Voc.assentiens
Abl.assentiente, assentienti...
assentientes
assentientium
assentientibus
assentientes
assentientes
assentientibus
Neutro 
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentiens
Voc.assentiens
Abl.assentiente, assentienti...
assentientia
assentientium
assentientibus
assentientia
assentientia
assentientibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assensurus
Gen.assensuri
Dat.assensuro
Acc.assensurum
Voc.assensure
Abl.assensuro
assensuri
assensurorum
assensuris
assensuros
assensuri
assensuris
Feminina 
Nom.assensura
Gen.assensurae
Dat.assensurae
Acc.assensuram
Voc.assensura
Abl.assensura
assensurae
assensurarum
assensuris
assensuras
assensurae
assensuris
Neutro 
Nom.assensurum
Gen.assensuri
Dat.assensuro
Acc.assensurum
Voc.assensurum
Abl.assensuro
assensura
assensurorum
assensuris
assensura
assensura
assensuris
Conjugación de: assentitur, assentiebatur, assensum est, - ,
conjugación: 4 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = assentire,    assento assentii assentito,    intr.,
  
(eng) = assent,   

(esp) = condenscender,   

consentir, permitir,    autorizar,    acceder,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
assentitur
se consiente
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
assentiebatur
se consentía
INDICATIVO
Pretérito perfecto
assensum est
se consintió
INDICATIVO
Pretérito perfecto
assensum est
se ha consentido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
assensum erat
se había consentido
INDICATIVO
Pretérito anterior
assensum est
se hubo consentido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
assensum erat
se había consentido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
assentietur
se consentirá
INDICATIVO
Futuro anterior
assensum erit
se habrá consentido
SUBJUNTIVE
Presente
assentiatur
se consienta
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
assentiretur
se consintiera
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
assensum sit
se haya consentido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
assensum esset
se hubiera consentido
POTENTIAL
Presente
assentiretur
se consentiría
POTENTIAL
Pasado
assensum esset
se habría consentido
Conjugación de: assentior, assentīris, assensus sum, assensa sum, assensum sum..., - , assentiri
conjugación: 4 - transitivo - deponente
(Ita) = accondiscendere,    acconsentire,   
  
(eng) = consent,    agree,   

comply,   

(esp) = condenscender,    consentir, permitir,    autorizar,   

acceder,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego assentior
tu assentīris
ille assentītur
nos assentīmur
vos assentimĭni
illi assentiuntur
Yo consiento
Tu consientes
El/Ella/Eso consiente
Nosotros consentimos
Vosotros consentís
Ellos/Ellas/Esos consienten
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego assentiēbar
tu assentiebāris
ille assentiebātur
nos assentiebāmur
vos assentiebamĭni
illi assentiebantur
Yo consentía
Tu consentías
El/Ella/Eso consentía
Nosotros consentíamos
Vosotros consentíais
Ellos/Ellas/Esos consentían
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum...
tu assensus es, assensa es, assensum es...
ille assensus est, assensa est, assensum est...
nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus...
vos assensi estis, assensae estis, assensa estis...
illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt...
Yo consintí
Tu consentiste
El/Ella/Eso consintió
Nosotros consentimos
Vosotros consentisteis
Ellos/Ellas/Esos consintieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum...
tu assensus es, assensa es, assensum es...
ille assensus est, assensa est, assensum est...
nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus...
vos assensi estis, assensae estis, assensa estis...
illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt...
Yo he consentido
Tu has consentido
El/Ella/Eso ha consentido
Nosotros hemos consentido
Vosotros habéis consentido
Ellos/Ellas/Esos han consentido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego assensus eram, assensa eram, assensum eram...
tu assensus eras, assensa eras, assensum eras...
ille assensus erat, assensa erat, assensum erat...
nos assensi erāmus, assensae eramus, assensa eramus...
vos assensi erātis, assensae eratis, assensa eratis...
illi assensi erant, assensae erant, assensa erant...
Yo había consentido
Tu habías consentido
El/Ella/Eso había consentido
Nosotros habíamos consentido
Vosotros habíais consentido
Ellos/Ellas/Esos habían consentido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum...
tu assensus es, assensa es, assensum es...
ille assensus est, assensa est, assensum est...
nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus...
vos assensi estis, assensae estis, assensa estis...
illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt...
Yo hube consentido
Tu hubiste consentido
El/Ella/Eso hubo consentido
Nosotros hubimos consentido
Vosotros hubisteis consentido
Ellos/Ellas/Esos hubieron consentido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego assensus eram, assensa eram, assensum eram...
tu assensus eras, assensa eras, assensum eras...
ille assensus erat, assensa erat, assensum erat...
nos assensi erāmus, assensae eramus, assensa eramus...
vos assensi erātis, assensae eratis, assensa eratis...
illi assensi erant, assensae erant, assensa erant...
Yo había consentido
Tu habías consentido
El/Ella/Eso había consentido
Nosotros habíamos consentido
Vosotros habíais consentido
Ellos/Ellas/Esos habían consentido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego assentiar
tu assentiēris
ille assentiētur
nos assentiēmur
vos assentiemĭni
illi assentientur
Yo consentiré
Tu consentiras
El/Ella/Eso consentirá
Nosotros consentiremos
Vosotros consentireis
Ellos/Ellas/Esos consentirán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego assensus ero, assensa ero, assensum ero...
tu assensus eris, assensa eris, assensum eris...
ille assensus erit, assensa erit, assensum erit...
nos assensi erimus, assensae erimus, assensa erimus...
vos assensi erĭtis, assensae eritis, assensa eritis...
illi assensi erunt, assensae erunt, assensa erunt...
Yo habré consentido
Tu habrás consentido
El/Ella/Eso habrá consentido
Nosotros habremos consentido
Vosotros habréis consentido
Ellos/Ellas/Esos habrán consentido
SUBJUNTIVE
Presente
ego assentiar
tu assentiāris
ille assentiātur
nos assentiāmur
vos assentiamĭni
illi assentiantur
Yo consienta
Tu consientas
El/Ella/Eso consienta
Nosotros consintamos
Vosotros consintáis
Ellos/Ellas/Esos consientan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego assentirer
tu assentirēris
ille assentirētur
nos assentirēmur
vos assentiremĭni
illi assentirentur
Yo consintiera
Tu consintieras
El/Ella/Eso consintiera
Nosotros consintiéramos
Vosotros consintierais
Ellos/Ellas/Esos consintieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego assensus sim, assensa sim, assensum sim...
tu assensus sis, assensa sis, assensum sis...
ille assensus sit, assensa sit, assensum sit...
nos assensi simus, assensae simus, assensa simus...
vos assensi sitis, assensae sitis, assensa sitis...
illi assensi sint, assensae sint, assensa sint...
Yo haya consentido
Tu hayas consentido
El/Ella/Eso haya consentido
Nosotros hayamos consentido
Vosotros hayáis consentido
Ellos/Ellas/Esos hayan consentido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego assensus essem, assensa essem, assensum essem...
tu assensus esses, assensa esses, assensum esses...
ille assensus esset, assensa esset, assensum esset...
nos assensessēmus, assensae essemus, assensa essemus...
vos assensessētis, assensae essetis, assensa essetis...
illi assensi essent, assensae essent, assensa essent...
Yo hubiera consentido
Tu hubieras consentido
El/Ella/Eso hubiera consentido
Nosotros hubiéramos consentido
Vosotros hubierais consentido
Ellos/Ellas/Esos hubieran consentido
POTENTIAL
Presente
ego assentirer
tu assentirēris
ille assentirētur
nos assentirēmur
vos assentiremĭni
illi assentirentur
Yo consentiría
Tu consentirías
El/Ella/Eso consentiría
Nosotros consentiríamos
Vosotros consentiríais
Ellos/Ellas/Esos consentirían
POTENTIAL
Pasado
ego assensus essem, assensa essem, assensum essem...
tu assensus esses, assensa esses, assensum esses...
ille assensus esset, assensa esset, assensum esset...
nos assensessēmus, assensae essemus, assensa essemus...
vos assensessētis, assensae essetis, assensa essetis...
illi assensi essent, assensae essent, assensa essent...
Yo habría consentido
Tu habrías consentido
El/Ella/Eso habría consentido
Nosotros habríamos consentido
Vosotros habríais consentido
Ellos/Ellas/Esos habrían consentido
IMPERATIVO 
Presente
assentiīre
assentmĭnimmĭninmĭni
Futuro
consente
consintid

INFINITIVO  
Presente
assentiri
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
assensum esse, assensam esse, assensum esse, assensos esse, assensas esse, assensa esse...haber consentido
INFINITIVO  
Futuro
assensurum esse, assensuram esse, assensurum esse, assensuros esse, assensuras esse, assensura esse...ir a
GERUNDIO
assentiendi, assentiendo, assentiendum, assentiendo...de
a
para
por
GERUNDIVO
Masculino el que debe
Singolare Plurale
Nom.assentiendus
Gen.assentiendi
Dat.assentiendo
Acc.assentiendum
Voc.assentiende
Abl.assentiendo
assentiendi
assentiendorum
assentiendis
assentiendos
assentiendi
assentiendis
Feminina 
Nom.assentienda
Gen.assentiendae
Dat.assentiendae
Acc.assentiendam
Voc.assentienda
Abl.assentienda
assentiendae
assentiendarum
assentiendis
assentiendas
assentiendae
assentiendis
Neutro 
Nom.assentiendum
Gen.assentiendi
Dat.assentiendo
Acc.assentiendum
Voc.assentiendum
Abl.assentiendo
assentienda
assentiendorum
assentiendis
assentienda
assentienda
assentiendis
SUPINO
assensum
assensude
PARTICIPLE significado
Presenteque consiente
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentientem
Voc.assentiens
Abl.assentiente
assentientes
assentientium
assentientibus
assentientes
assentientes
assentientibus
Feminina 
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentientem
Voc.assentiens
Abl.assentiente
assentientes
assentientium
assentientibus
assentientes
assentientes
assentientibus
Neutro 
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentiens
Voc.assentiens
Abl.assentiente
assentientia
assentientium
assentientibus
assentientia
assentientia
assentientibus
PARTICIPLE significado
Pretérito perfectoque ha consentido
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assensus
Gen.assensi
Dat.assenso
Acc.assensum
Voc.assense
Abl.assenso
assensi
assensorum
assensis
assensos
assensi
assensis
Feminina 
Nom.assensa
Gen.assensae
Dat.assensae
Acc.assensam
Voc.assensa
Abl.assensa
assensae
assensarum
assensis
assensas
assensae
assensis
Neutro 
Nom.assensum
Gen.assensi
Dat.assenso
Acc.assensum
Voc.assensum
Abl.assenso
assensa
assensorum
assensis
assensa
assensa
assensis
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assensurus
Gen.assensuri
Dat.assensuro
Acc.assensurum
Voc.assensure
Abl.assensuro
assensuri
assensurorum
assensuris
assensuros
assensuri
assensuris
Feminina 
Nom.assensura
Gen.assensurae
Dat.assensurae
Acc.assensuram
Voc.assensura
Abl.assensura
assensurae
assensurarum
assensuris
assensuras
assensurae
assensuris
Neutro 
Nom.assensurum
Gen.assensuri
Dat.assensuro
Acc.assensurum
Voc.assensurum
Abl.assensuro
assensura
assensurorum
assensuris
assensura
assensura
assensuris
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021